Sachzwang

Nanu, Water­mä­ken, du kie­kest ja hüte sau tauf­re­den in de Welt. Is ja mal ganz wat Nie’et.

Jewiss, Fru Her­zo­gin, ick bis sau wat von tauf­re­den as lan­ge nich.

Wie kummt et denn, Water­mä­ken. Hast du in Lot­to ewunnen?

Veel bes­ser, Fru Her­zo­gin, veel bes­ser. Wi hätt end­lich de Wahl-Amra­sie hin­der uns.

Da hast du recht, Water­mä­ken. Dat gan­ze Jetö­se um düs­se Wahl kon­ne einen ganz schön op en Kekes gahn. Bist du denn mit dat Wahl­er­geb­nis taufreden?

Wat for en Ergeb­nis, Fru Anna Sophie? Oder stie­jet sei da dorch, wat denn nu bie Wahl ruute­ko­mem is?

Water­mä­ken, wenn ick ehr­lich bin, ick wett ok nich, wat ick davon hoo­len sall. Wer sall denn nu Bun­ne­s­kanz­ler wern? Herr Laschet kriegt bie Kata­stro­phen dat Grin­sen nich ut en Jesicht un kann nich mal den Wahl­zet­tel akke­rat falten.

Ja, un Scholz hat de Kri­po op en Hal­se, un in sie­ne Vor­gan­gen­heit kra­met ok rumher.

Dat lütt­je Anna­le­na hat in öhr Bauk von anne­re afe­schre­ben. Mal ehr­lich, Water­mä­ken, dat maket se doch alle.

Klar, Fru Her­zo­gin. De bild­schö­ne Lind­ner un de CSU-Söder wett allet bes­ser un hätt ja all immer allet ewusst.

Water­mä­ken, un denn hin­gen de Poli­ti­kers alle rund­um­me an de Later­nenpäh­le un vor­schan­neln use schö­ne Stadt. Meinst Du, dat de Wäh­ler na gu’et Utseihn wählt?

Nee, Fru Her­zo­gin, da kon­ne man sick bei manich­ein blots gru­seln. Un denn dat dütt Hau­en un Ste­ken in’t Fernsehn.

Water­mä­ken, ick kon­ne mit düs­se Striet­ham­mels ok nißt anfängen.

Fru Her­zo­gin, sei sind doch in Fru´ensminsche mit Bil­dung. Wat wol­le denn jeder von de Poli­ti­kers in de nächs­ten veer Jah­re bes­ser un ganz anners maken?

Water­mä­ken, et kummt doch bie jede Wahl immer op dat sül­bi­je ruut. Wenn du allet in einen Pott smie­ten deist, wat se for de Wirt­schaft, de Umwelt, de Kin­ner un süss noch wat, als­au for uns Bür­ger, maken willt, is, wenn´en dat recht besüht, dat Sül­bi­je. Alle meint et gut mit uns, alle willt blots dat Bes­te for uns. Un denn kummt, as en dat in de Poli­tik nen­nen deit, de „Sach­zwang“.

Fru Anna Sophie, dat hört sick fein an, de „Sach­zwang“. Un wat is dat?

Allet, wat se uns Gu’et daun willt kost Jeld. Aber wo sall et her­koomen? Züü, Water­mä­ken, dat is de „Sach­zwang“, de zwin­get allet wed­der in de Knie.